Teslimiyet

Açılışı Barcelona hezimetiyle yaptık. Son çeyrek dışında maça ara ara bakabildim. Oyunun her alanında kötüydük. Hücumda pas alışverişlerini iyi yaptığımız zamanlarda da çok müsait atışları değerlendiremedik. Onun dışında zaten istatistikler büyük ölçüde fikir veriyor. (Fenerbahçe 59-82 Barcelona) Barcelona'nın ribaundlarda 41-25, iki sayılık atışlarda %70-%40 'lık üstünlüğü kağıt üzerindeki pota altı üstünlüğünün biraz da abartılı bir şekilde sayılara dökülmüş hali. %45'lik berbat serbest atış yüzdesi de kronik rahatsızlığımız.

Rasim Başak veya Preldzic'in 4 numarayı bu seviyede taşıması çok zor. Mirsad'ın sakatlığı bu eksikliği çok açık bir şekilde gözler önüne serdi. İşin ilginç tarafı kısa rotasyonunda 4 numaradaki kıtlığın tam aksine limitleri zorlayan bir zenginlik var. Öyle ki, 4 numarada adam eksikliğinden, kısalarda da zengin rotasyonda rollerin tam olarak oturmamasından takımda hepten bir dengesizlik hakim.

En üzücü olan da bu senenin Avrupa'da şampiyonluk adaylarından Barcelona ile karşılaşırken Abdi İpekçi'de kıpkırmızı koltuklara karşı oynamak. Yönetiminden, birilerine inat maça gitmeyenine kadar herkesin bunda payı var. Özellikle Avrupa Yakası için yeterince merkezi bir salonda takımın boş tribünlere oynamaması gerekiyor. Bunun çözümü için de Ataşehir'deki salonun yapımını beklemeye gerek yok, Abdi İpekçi saatler önce kapıların kapandığı maçları yine bu taraftarla gördü. Bunu çözmeye şimdiden başlamak gerekiyor. Bu sorun Abdi İpekçi'de çözülemiyorsa, yeni salonda çözüleceğinin de garantisi yoktur.

Avrupa'nın kalburüstü bir takımı haline gelmişken tribünlerin Efes tribünlerini andıran görüntüsü Barcelona yenilgisinden, 4 numara yokluğundan veya uyum probleminden daha önemli. Çünkü bu sorunun nasıl düzeltileceği tam olarak bilinmediği gibi, bu yönde herhangi bir adım da atılmıyor. Şunu açık bir şekilde görmek gerekir ki, takımın kırılganlığında, kendi sahasında ilk periyotta teslim olmasında, Euroleague'deki genel başarımıza oranla en kötü iç saha performansı olan takımlardan biri olmamızda en büyük etken budur. Sözün özü, Fenerbahçe'nin Abdi İpekçi'de yenilmesi büyük bir olay olmalı, rakip ister Euroleague şampiyonu olsun, ister NBA takımı.